En dan dacht je alles gehad te hebben…

Afgelopen woensdag kwam ik thuis van een day at the office. Op de deurmat lag een enveloppe van het Centraal Justitieel Incasso Bureau. De rekening was eventjes 166 euro. Ik schrok mij wild. Eenmaal de brief verder opengeslagen bleek het te gaan om rijden door een rood licht op/aan de Pres. Kennedylaan te ‘s-Gravenhage op 8 juli 2010.

Dat was toch echt onmogelijk want wij zaten van 24 juni tot en met 15 juli in Orlando, Florida.

Raym was inmiddels ook thuisgekomen en besloot met de politie Haaglanden te bellen. Daar kregen wij al te horen dat er geen foto was maar dat er een Proces Verbaal was opgemaakt. De volgende dag konden we nogmaals bellen voor meer info. Daarna belde ik met het bedrijf waar wij onze auto hadden achtergelaten. Het hele verhaal kon ik mailen maar vreemd vonden ze het wel.

Donderdagmorgen weer gebeld. Voor ons was echt van belang wat de kleur van de auto was die op het PV stond want wij hebben een kleur auto die nou niet bepaald doorsnee is. En zoals mijn gevoel al aangaf was het toch echt onze auto. Inmiddels hadden we ook ontdekt dat er zo’n 1000 kilometer met de auto was gereden in die periode.

Om een lang verhaal kort te maken hebben wij het bedrijf (het bedrijf waar wij de overeenkomst hebben gesloten voor de Valet Parking) aansprakelijk gesteld voor de overtreding, het gebruik van onze auto zonder onze toestemming, misbruik van ons vertrouwen, het tot eigendom beschouwen van onze auto tijdens onze vakantie en de emotionele schade die uit deze zaak ons aangedaan wordt.

Naam van het bedrijf waar wij de Valet Parking hebben geboekt kan ik nu nog niet noemen daar wij hun een aantal dagen geleden aansprakelijk hebben gesteld en nog niet hun aanbieding hebben mogen ontvangen.

WORDT VERVOLGD.

De terugreis

Vanmorgen zijn we op tijd weggereden in de richting van Tampa Airport. Onderweg nog even een broodje Subway gehaald. Op tijd kwamen we aan op de luchthaven en alles liep op dat moment nog voorspoedig. Maar omdat we deze reis al voldoende tegenslag hadden gehad (vertraging heenweg, week ziek enz enz) hadden we nog niet het vertrouwen dat alles 100 % goed zou verlopen. Dat bleek uiteindelijk zo te zijn.

Op het juiste tijdstip zaten we in het vliegtuig echter kregen we vlak voor vertrek te horen dat er door het weer maar 1 vertrek en aankomstbaan beschikbaar was. Om een lang verhaal kort te houden kwam het uiteindelijk op 1,5 uur zitten wachten in het vliegtuig.

Voor ons zorgde dat ook weer voor de nodige stress want we hadden precies 1,5 uur op Washington. Eenmaal aangekomen op Washington hebben we de longen uit ons lijf gerend en eenmaal in het toestel sloten de deuren al vrij snel.

Eindelijk naar huis. Na de bekende maaltijden bleken de tv schermen allen slecht te werken en zijn we maar gaan slapen. Boven Ierland werd ik als eerste wakker en heb ik met Raym geruild van plek om de inmiddels wakker geworden Caithlyn te vermaken. De landing verliep voorspoedig en de rij voor de douane was mega lang. Bij het wachten op de koffers hebben we de Valet Parking gebeld.

Thuis ben ik gelijk mijn bedje ingekropen en is Raym de vogels gaan halen en de eerste boodschappen gehaald. S’avonds hebben we lekker chinees gehaald.

Eindconclusie: Met Orlando hebben we het nu wel gehad. De spanning is verdwenen en het voelt als gewoon. Fort Meyers Beach is een aanrader en daar gaan we zekers nog eens heen maar we zijn het met elkaar eens dat we meer willen zien van de USA.

Onze dagen in het Pink Shell Beach Resort

Afgelopen zondag zijn we dus eerder dan de bedoeling was aangekomen in het Pink Shell Beach Resort.

Maandag volgde een nieuwe Check-In. Er lag toch een rekening van 149 dollar voor de kamer. Daar hadden we wel rekening mee gehouden maar de manier waarop de receptioniste Lena ons behandelde was zeer grof, echt een Bitch. Ze zei gewoon op zo’n bitchy toon “jullie hadden toch niet verwacht dat jullie gratis konden verblijven”n?” Onze reactie daarop was dat wij het ook wel vreemd vonden maar als je geen rate te horen krijgt en een zero balance check in kaart tekent wat dan he. Nou het zal nog bekeken worden dan en we horen het dan nog wel.

De manier waarop wij  zondag waren binnengehaald was echt super, maar deze Lena, bleh krijg er gewoon een vieze smaak van in me mond. Maar ja we zijn daarna lekker naar het zwembad gegaan. Na de lunch (heel simpel brood met aardbeienjam) liepen we weer terug naar het zwembad. Onderweg kwamen we een medewerker tegen die ons aansprak. Hij vertelde ons dat we naar het strand moesten gaan op zoek naar Sand dollars. Deze konden wij niet dus legde de man ons alles uit. Nadat we even gezwommen hadden zijn we dan ook richting de zee gegaan. Niks gevonden. Volgens de verhuurder van de zonnebedjes waren ze ook nu niet te vinden maar zouden we s ’avonds meer succes hebben.

Voor het avondeten zijn we naar Perkins gegaan. Smaakte allemaal goed.

Daarna zijn we het strand opgegaan en hebben we veel mooie schelpen gevonden, allemaal leeg en dus voor mee te nemen. Ook hebben we 5 Sand dollars gevonden die nu op het terras liggen te drogen.

Naast de velen schelpen vond ik ook kleine Stingray’s (pijlstaartroggen) in het water. Deze blijken hier van mei tot oktober nog al veel te zitten.

Op internet hadden we gelezen hoe je kunt zien of de Sand dollars niet meer leven, want een levende willen we gewoon niet.

Eenmaal terug in ons hotel zag Raymond hoe flink ik verbrand was (dat was na de douche nog niet zo duidelijk). Met een dikke laag after sun op zijn we lekker gaan slapen.

Dinsdagmorgen kwam het zonnetje al vroeg op en dat beloofde dus een warme dag te worden.We hadden afgesproken om naar Sanibel te gaan. Dus zo gezegd zo gedaan. De eiland Sanibel en Captiva liggen erg dicht bij. Vanuit onze hotelstudio kijken we ook uit op Sanibel. Voor je het eiland op kunt moet je eerst een tolbedrag van 6 dollar betalen. Daarna volgt een brug en ben je aangekomen op het eiland. Onze eerste stop was bij het toeristen info center. Daar kregen we te horen dat Bowman’s Beach toch wel het mooiste zou zijn om te bezoeken. De rit daarheen duurde ongeveer 20 minuten. Eenmaal daar aangekomen betaal je ook voor het parkeren via een parkeermeter. Naar het strand lopen was best een eindje. Echt een heel mooi strand, maar die zon was zo verschrikkelijk scherp dat we het niet lang hebben uitgehouden. We besloten terug te gaan naar het hotel, waar we lekker schaduw zouden hebben. Onderweg kwamen we een Dairy Queen tegen. Ik zei tegen Raymond, he daar gaat Mattrob vaak heen. Dat wist ik uit zijn vele mooie reisverslagen.

Dus daar een tussenstop gemaakt en echt genoten van een Dipped Cone. Echt heerlijk en een aanrader.

Daarna zijn we weer naar het hotel gegaan en hebben we nog even gezwommen.

Voor het avondeten zijn we terug Fort Meyers ingereden en hebben we gegeten bij TGI. Weer onwijs lekker.

Ook daarna zijn we weer naar het strand gegaan voor het genieten van de ondergaande zon en en natuurlijk het zoeken naar schelpen. Ook nu zagen we weer een stingray die een beetje in nood was en dus hebben we deze met een schepje in onze emmer weten te krijgen (best eng met die bengelende staart) en naar de diepe zee gebracht. Toch weer een goede daad verricht.

Daarna hebben we nog een lekkere cocktail gehaald en zijn we op ons balkon gaan zitten.

Inmiddels is het nu woensdagochtend en zitten we heerlijk op ons balkonnetje. Caithlyn is nog in diepe slaap dus kunnen we even genieten van de rust.

Caithlyn vindt het hier helemaal geweldig en geniet er dan ook vol van. Het leukste vindt ze de avonden op het strand. Wij genieten daar ook van.

Vandaag zal de dag bestaan uit hangen aan het zwembad, online inchecken en het inpakken van de reisbagage. Vanavond zullen we gaan eten bij Denny’s en zullen we nog wel even het strand bezoeken.

Morgenochtend rijden we vroeg richting de luchthaven van Tampa. Vanuit Tampa vliegen we naar Washington en vanuit daar weer naar Amsterdam.

 

Oeps a mistake

Vanmorgen zijn we rond kwart over 8 de villa uitgegaan. Nog even op de 27 de tank volgegooid en op naar Fort Meyers. Een trip van zeker drie en een half uur. Onderweg hebben we een aantal sanitaire stops gemaakt en wat gegeten bij Wendy’s.

Op een gegeven moment kwamen we bij een brug die zo hoog was dat ik spontaan kramp in me kuiten kreeg en het gevoel had dat er een hand om mijn keeltje zat. In paniek gooide ik de auto aan de kant. Daar was Raym niet zo blij mee maar wisselde met mij van plek.

Eenmaal aangekomen bij ons hotel het Pink Shell Beach Resort (top was de route uitdraai die we van American Vacations hadden gekregen) liepen we naar de receptie.

De receptioniste kon on niet direct vinden in de aankomstenbak. Daarna keek zij in de computer en liep naar een andere kast.

Daar ik had gedroomd dat er geen kamer zou zijn kwam dat bij mij weer naar boven.

Toch haalde zij er een enveloppe uit (poeh). Maar wat bleek WE ZIJN EEN DAG TE VROEG. No worries zei de receptioniste (wij schaamde ons diep). Het is zo opgelost.

Ze vertelde ons dat de kamer toch al vrij was en ons al zou inboeken. We kregen een kamer met Sanibel View (zeezicht uitkijkend op het eiland Sanibel), parkeerkaart en kaarten voor gratis ontbijt en drankje. We moesten voor 1 nacht wel een nieuwe reservering tekenen en dan maandag weer inchecken voor de overige dagen. De rekening stond gewoon op 0,00. Een gratis nacht.

Eenmaal op de kamer (wow wat een mooie kamer) zijn we de finale van Ons Nederlands Elftal gaan kijken. Onze jongens hebben gestreden en het Spanje erg moeilijk gemaakt. Helaas weer 2e.

Daarna zijn we lekker gaan zwemmen in 1 van de 5 pools die het hotel heeft en zijn we ook nog even de Golf ingelopen. Daarna zijn we even wat huishoudelijke artikelen gaan halen en hebben we gegeten bij Perkins.

Tijdens het schrijven van deze blog zit ik heerlijk op ons balkon met een heerlijk briesje en het geluid van het water (zijn jullie al jaloers, hihihihihihi). Straks lekker slapen en morgen fun in the sun.

Foto’s houden jullie van mij te goed.

Komend weekend

Morgen zullen we de koffers in gaan pakken en nog de laaste dingetjes halen. Verders zullen we nog even gaan genieten van de villa en pool.

Voor het avondeten zullen we langs gaan bij Shirley die in de Cracker Barrel werkt.

Zondagmorgen zullen we vroeg wegrijden naar onze volgende bestemming.

Tot aanstaande donderdag zullen we verblijven in het Pink Shell Beach Resort te Fort Meyers.

Zondag zullen we de finale van ons Nederlands elftal tegen Spanje in het hotel bekijken.

Met de foto die we van de lucht alhier hebben we gemaakt zijn onze jongens gezegend en zullen zij die gouden beker meenemen naar Nederland.

Chuck e Cheese, prime en TGI Fridays

Vanmorgen was het tijd voor wat huishoudelijk taken. Raymond en Caithlyn doken het zwembad in en hadden veel plezier.

     

Daarna zijn we naar Chuck e Cheese gegaan (stond op het verlanglijstje van Caithlyn). Daar hebben we heerlijk pizza gegeten en met de aangekochte tokens gegamed. Raymond wist zelfs een bonus eruit te halen door een spel helemaal af te spelen.

    

Daarna zijn we door gegaan naar de Prime Outlets waar we nog wat dollars hebben uitgegeven.

Voor het avondeten zijn we beland bij TGI fridays.

Het eten was weer in 1 woord geweldig. Ow die Sweet Potato Fries zijn echt om je vingers bij af te likken.

Op het menu stond een nieuw toetje

The Tropical Breeze Sundae.

Dit toetje raden wij echt iedereen aan. En dan ook degene nemen op de Sizzling plate

Wow wat was dat lekker zeg.

Onder het genot van een bakkie popcorn van de Kissimmee Popcorn Company (old town) zitten we nu te genieten van Harry Potter and the Chamber of Secrets.

GC, Uruguay – NL en CB

Vanmorgen zijn we gaan ontbijten bij Golden Correl. Onze buikjes hebben we flink gevuld met pancakes, omeletten, eggs sunny side up, worstjes, bacon en toast.

Daarna zijn we weer terug gegaan naar de villa om te gaan zwemmen.

Om 14:00 zaten we klaar voor de televisie voor de halve finale wedstrijd van ons Nederlands Elftal tegen Uruguay. Het was een goede wedstrijd en de ploegen waren gewaagd aan elkaar. Ons Nederlands Elftal won uiteindelijk de wedstrijd met 2-3. Daar waren wij erg blij mee. Daarna hebben we genoten van de zon en het zwembad.

Omdat Pieter en Petra (Penpe) ons tipte eens te gaan eten bij Cracker Barrel zijn we voor het avondeten daar heen gegaan. Pieter en Petra hebben daar hun vaste serveerster Shirley. Bij de balie vroegen wij dan ook naar haar. Echter werden we niet in de sectie van Shirley geplaatst maar ernaast. Wel natuurlijk naar Shirley gevraagd en even gebabbeld.

Het eten was erg lekker.

We spraken af met Shirley om zaterdagavond nogmaals te komen en dan zouden we echt in haar section geplaatst worden.

In het winkeltje dat bij het restaurant zat vond Caithlyn een knuffel in de vorm van een fret. Deze wou ze dan ook graag hebben.

Daarna zijn we weer naar de villa gegaan.

More sun and fun

Ook vandaag was het erg warm en zijn we bij de villa gebleven. Raymond had zin in een lekker bakkie en dus ben ik naar Dunkin Donuts gereden voor koffie en donuts. Een aangename verrassing.

Tussen de mikddag heeft Raymond bij de publix heerlijke subs gehaald. S ’avonds hebben we bij de Mac gegeten en hebben we nog diverse aankopen gedaan bij de Wal-Mart.

Na de Wal-Mart zijn we naar Celebration gereden om een ijsje te halen bij Colstone.

Sun and Fun

Vandaag zouden we eigenlijk naar Universal gaan maar werden we laat wakker. we vroegen aan Caithlyn wat zij wou Universal of thuis zwemmen. Ze koos voor bij de villa te blijven en lekker te gaan zwemmen. Zeer verstandige keuze want het werd een zeer warme dag. Met oordopjes in kon ik ook voor verkoeling het water in maar hebben we ook allen lekker genoten van de zon.

Caith al lekker verkleurd.

 

Samen met een pak zakdoekjes kwam ik de dag wel door.

Natuurlijk mocht Japie de fret ook meegenieten van het heerlijke weer.

       

Tussen de middag genoten we van een heerlijke kipsub van Subway.

We wilden ook vanavond eens naar een restaurant waar we nog nooit waren geweest. Het werd Outback Steakhouse.

Het was even zoeken maar uiteindelijk vonden we het restaurant.

Op diverse forums werd het voorafje Blooming Onion aangeprezen.

Op zich was het wel lekker maar voor herhaling nee.

Onze hoofdmenu’s waren wel echt heerlijk en voor herhaling vatbaar.

 

Het toetje was zwaar maar lekker

Zeer voldaan zijn we richting Old Town gegaan.